อนิเมะ เป็นเรื่องยากที่จะไม่เปรียบเทียบรายการนี้กับ Nichijou และยิ่งยากขึ้นเมื่อคุณดูพวกเขาย้อนหลังเหมือนกับที่ฉันทำ
หากมองโดยผิวเผิน เนื้อหาของทั้งสองรายการมีความคล้ายคลึงกัน: เป็นซีรีส์ตลกขบขันที่เน้นเหตุการณ์ประจำวันที่น่าสนใจอย่างน่าประหลาดใจของกลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมปลาย (และคนอื่นๆ รอบตัวพวกเขา) สิ่งที่ทำให้ Daily Lives of High School Boys แตกต่างจาก Nichijou คือแม้ว่าสิ่งหลังมักจะไร้สาระและไปไกลกว่าสิ่งที่เป็นไปได้ทางร่างกาย รายการนี้เน้นไปที่ประเด็นทางสังคมและบรรทัดฐานทางสังคมที่รับรู้ (นี่ไม่ได้แปลว่าอนิเมะเรื่องนี้ไม่เคยมีช่วงเวลาที่ไร้สาระ และ Nichijou ก็เลี่ยงประเด็นทางสังคมด้วย)
ในที่สุด Daily Lives ก็รู้สึกเหมือนเป็น Nichijou เวอร์ชั่น "ลูกผู้ชาย" มันขาดความขี้เล่นและความบริสุทธิ์ที่มีอยู่ใน Nichijou และสิ่งนี้เห็นได้ชัดเจนจากภาพร่างแรกที่มีเด็กชายหลักสามคนกำลังลองชุดชั้นในของน้องสาวของ Tadakuni ความเป็นชาย (และความกึ่งพังค์) แผ่ซ่านไปทั่วซีรีส์ ทั้งในแง่ของ “ผู้ชายที่ทำสิ่งที่ผู้ชายทำ” และการแสดงที่แข็งกร้าว และรวมถึงผู้ชายที่พยายามดิ้นรนเพื่อให้สอดคล้องกับแรงกดดันทางสังคมว่าผู้ชายควรเป็น/ทำอะไร แม้ว่าจะฟังดูลึกซึ้งและเป็นปรัชญา แต่การแสดงก็ไม่ค่อยจบลงที่ทิศทางนั้น นี่มันหนังตลกชัดๆ
และเรื่องตลกที่นี่ก็ไม่ได้แย่ไปซะทีเดียว… ส่วนใหญ่แล้ว ภาพสเก็ตช์ส่วนใหญ่ใน Daily Lives ใช้เวลานานกว่าหนึ่งนาที ดังนั้นภาพตลกจึงมีเวลาที่จะสร้างมุกตลกที่ยอดเยี่ยม แต่ภาพที่ไม่ตลก... พวกมันอาจทำให้ฉันหมดความสนใจในรายการไปเลย อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้น่าจะมาจากน้ำเสียงของรายการที่ไม่เข้ากับอารมณ์ขันของฉัน ฉันต้องพูดตามตรงว่า Daily Lives มีงานเขียนที่ค่อนข้างดี แม้ว่าเรื่องตลกทุกเรื่องจะไม่ถูกใจฉันก็ตาม
สิ่งที่ช่วยให้อนิเมะเรื่องนี้น่าสนใจคือการไหลบ่าเข้ามาของสถานการณ์ใหม่ ๆ ที่เราจะพบตัวละครเข้ามา มุกตลกและภาพสเก็ตช์ถูกนำมาใช้ซ้ำได้อย่างแน่นอน แต่ฉันจะบอกว่ามีเพียงหนึ่งถึงสองต่อตอนเท่านั้น มีการเพิ่มตัวละครใหม่ ตัวละครเดิมจะนำเสนอความท้าทายใหม่ และบางครั้งจะถูกใส่เข้าไปในการตั้งค่าใหม่ มีความคาดเดาไม่ได้และสถานการณ์ใหม่ๆ

ดูหนังออนไลน์ ใน Nichijou ในระดับหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่ก็ยังส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาที่เกินจริง (แม้ว่าจะยังตลกอยู่ก็ตาม) แม้ว่าที่นี่ พวกเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและสถานการณ์ที่แตกต่างกัน และคุณจะได้เห็นตัวละครใหม่ๆ จัดการกับปัญหาใหม่ๆ ที่พวกเขาไม่เคยพบมาก่อน และมันก็สนุกที่ได้ดู
มีนักแสดงมากมายที่นี่ และอย่างที่ฉันได้กล่าวไป ตัวละครใหม่จะถูกเพิ่มในอัตราประมาณ 3 ต่อทุกๆ 2 ตอน ในท้ายที่สุด หมายความว่าตัวละครบางตัว (รวมถึง "ตัวละครหลัก" ที่ถูกกล่าวหาว่าทาดาคุนิ) ไม่ปรากฏตัวในบางตอนด้วยซ้ำ ตัวละครแต่ละตัวมีบุคลิกและลักษณะเฉพาะของตัวเอง ซึ่งช่วยให้ผู้เขียนเข้าถึงสถานการณ์และหัวข้อต่างๆ จากมุมต่างๆ ได้ (แม้ว่าจะมีน้อยรายที่จะจบได้ลึกมากซึ่งเป็นเรื่องที่คาดหวัง แต่ก็น่าผิดหวัง) ตัวละครบางตัวเป็นม้าที่มีเล่ห์เหลี่ยมและบุคลิกต่าง ๆ รู้สึกเหมือนกำลังตรวจสอบรายการ (ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวาง) มากกว่าการสร้างความสัมพันธ์แบบออร์แกนิก
สามคนหลักของ Tadakuni, Hidenori และ Yoshitake นั้นเป็นเพียงคนตรงและตัวตลกสองคน แม้ว่ารายการจะไม่ยึดติดกับ "คนตลกและคนตรง" และมันก็มีความหลากหลายที่ตลกขบขันมากกว่า Nichijou เสียอีก นอกจากสมาชิกหลักสามคนแล้ว ยังมีเด็กผู้ชายคนอื่น ๆ เช่นสภานักเรียน (รวมถึงโมโตฮารุที่ดูน่ากลัวแต่ใจดี; คาราซาวะ หมวกเอาแต่ใจหิน และประธานสภาผู้มีเสน่ห์ดึงดูดกลับชาติมาเกิด) และตัวละครจาก โรงเรียนมัธยมอื่น ๆ เช่น Literature Girl - เด็กผู้หญิงที่ต้องการเห็นเรื่องราวที่เขียนขึ้นเองแสดงออกมาในชีวิตจริงโดยมีคนแปลกหน้าเล่นบทหลักโดยไม่เจตนา
หลายตอนจบลงด้วยตอนที่เรียกว่า High School Girls are Funky ซึ่งมีสามสาวที่ชอบทาดาคุนิ โยชิทาเกะ และฮิเดโนริ ไปเที่ยวด้วยกันและทำสิ่งต่างๆ… แม้ว่าส่วนใหญ่แล้ว “การทำสิ่งต่างๆ” มักจะนำไปสู่ ก่อกวน Karasawa (หนึ่งในไม่กี่ตัวละครที่ปรากฏทั้งในภาคนี้และภาคหลัก)
การแสดงทั้งหมดดำเนินไปในโทนเดียวกัน แม้แต่ในสเก็ตช์ของ High School Girls แม้ว่าเนื้อหาของสเก็ตช์ต่างๆ และกิริยาท่าทางของตัวละครจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงก็ตาม ไม่เคยรู้สึกว่าคุณไม่ได้ดูตอนของ Daily Lives จังหวะของการแสดงก็ทำได้อย่างยอดเยี่ยม (และสม่ำเสมออย่างน่าประหลาดใจ) จนถึงตอนใกล้จบการแสดง ในตอนสุดท้าย รู้สึกเหมือนว่าพวกเขาเริ่มหมดแรงและเสริมภาพสเก็ตช์บางส่วนเพื่อไม่ให้หมัดเด็ดมาถึงเร็วเกินไป มันเป็นความสมดุลที่ยากที่จะไม่เล่นตลกให้สั้นหรือยาวเกินไป และผู้เขียนก็เกือบจะทำให้มันสมบูรณ์แบบสำหรับทั้งซีรีส์แล้ว